Oké, ik ben bijna een maand
niet op mijn blog geweest. Waarom niet? Nee, ik was het hier niet vergeten,
maar tussen de dagen van mijn blogpost en één november kwam ik op het geweldige
idee dat ik 200 000 woorden wilde schrijven. Dit heeft héél veel tijd van
de maand november in beslag genomen, maar tot nu toe ben ik goed onderweg.
Daarom wil ik toch met jullie
eens door de NaNoWriMo tag gaan. Deze tag is begonnen bij Kristina Horner, wie
je kunt vinden op youtube. De vragen komen oorspronkelijk uit het Engels en ik
verkies er voor om dit toch zo te laten.
How many times have you done NaNoWriMo?
Dit is nu mijn vijfde jaar
dat ik NaNo doe. Ik verloor slechts één van hen door schoolwerk dat meer naar
de voorgrond drong.
How did you first find out about NaNoWriMo?
Ik ontdekte NaNo door een schrijfforum waarop
ik vijf jaar geleden heel actief was. Daar schreef ik fanfiction over Simple
Plan. Enkele andere schrijvers deden dit ook en één daarvan vernoemde
NaNoWriMo. Ik vond het wel een leuke uitdaging en met één blik op de site was
alles zeer snel duidelijk.
What was the name of the first novel you attempted with NaNo?
De titel van mijn eerste NaNo
was True Love. Ik ben niet trots op dit verhaal en de titel past niet eens bij
het verhaal zelf, want zo’n True Love was het niet echt.
Give us a 1 sentence summary of what you’re writing this year.
In één zin? Oei. Da’s
moeilijk.
Mijn verhaal gaat over Elena
die in haar eigen verhaal valt zonder zich iets te herinneren van het
geschrevene zelf, zij valt in de voeten van één van haar personages en dient zo
een grote schakel in het conflict te spelen.
What’s the best writing advice you’ve ever been given?
Ik heb heel veel schrijfadvies gelezen, maar
het beste vind ik toch nog steeds dat je voor jezelf moet schrijven. Je moet
het zelf leuk vinden, want hoe verwacht je dat lezers het leuk vinden als jij
het niet eens leuk vind?
En dan is er ook nog eens een quote uit “on
writing” van Stephen King die wel mijn ogen heeft opengedaan een jaar geleden.
Hij gaat als volgt:
“There is a
muse, but he’s not going to come fluttering down into your writing room and
scatter creative fairy-dust all over your typewriter or computer. He lives in
the ground. He’s a basement kind of guy. You have to descend to his level, and
once you get down there you have to furnish an apartment for him to live in.
You have to do all the grunt labor, in other words, while the muse sits and
smokes cigars and admires his bowling trophies and pretends to ignore you. Do
you think it’s fair? I think it’s fair. He may not be much to look at, that
muse-guy, and he may not be much of a conversationalist, but he’s got
inspiration. It’s right that you should do all the work and burn all the
mid-night oil, because the guy with the cigar and the little wings has got a
bag of magic. There’s stuff in there that can change your life. Believe me, I
know.”
Did you ever take a year off from NaNo? Why?
Nee. NaNo is een werkelijke
traditie geworden die ik niet zou willen missen.
What's your biggest inspiration when figuring out what to write?
Ik krijg inspiratie van
verschillende plaatsen. Dingen die ik op televisie zie, gesprekken die ik
opvang, prenten die ik zie, hersenspinsels als gevolg van een gesprek. Toch heb
ik de laatste tijd de meeste inspiratie uit muziek gehaald.
Over het algemeen krijg ik
eerst een zeker gevoel bij een lied en na een tijd begin ik er dingen bij te
fantaseren, tot er een kort plot ontstaat waar ik langzaam aan kan gaan bouwen.
Read us the first sentence from one of your novels.
Dit is de eerste zin van mijn
eerste boek deze November:
Het stof dwarrelde van het boek dat ze opraapte uit het
schap.
Why do you love writing?
Ik hou om vele redenen van
het schrijven. Schrijven geeft mij ontzettend veel voldoening. Het is iets waar
ik mezelf in kan genieten, maar waar ik ook zie dat ik iets kan bereiken als ik
het wil. Het brengt me naar een andere wereld. Ik hou van het creëren van
woorden, gevoel, emotie.